پرتغال کشوری در جنوب غربی اروپا بوده که پایتخت آن شهر لیسبون و زبان رسمی آن پرتغالی است که از شاخه زبان‌های رومی‌تبار می باشد.
جمعیت این کشور 10.5 میلیون نفر و واحد پول آن یورو است. این کشور از اعضای اتحادیه اروپا و ناتو بوده و شیوه حکومتی آن جمهوری پارلمانی است. پرتغال جزء کشورهای توسعه یافته به‌شمار می‌آید. دین مردم این کشور مسیحیت از شاخه کاتولیک رومی است.
پرتغال به همراه تنها همسایه خود یعنی اسپانیا شبه جزیره ایبری را تشکیل می‌دهد. پرتغال از سمت غرب به اقیانوس اطلس محدود شده است و دو مجمع‌الجزایر آزور و مادیرا واقع در این اقیانوس نیز جزء خاک پرتغال محسوب می شوند.
کشور پرتغال دو کلانشهر عمده دارد که یکی کلانشهر لیسبون در جنوب و دیگری کلانشهر پورتو در شمال است. نام کامل پورتو، پورتو-کاله بوده که به معنی بندر کال‌ها (نام قومی سلتی) است و نام پرتغال نیز تلفظی از نام پورتوکاله است. مناطق پورتو و لیسبون از قدیم با یکدیگر در رقابت بوده‌اند.
در دوران باستان، ساکنان سرزمین کنونی پرتغال را اقوام سلتی گالاسی و لوسیتانی تشکیل می‌دادند و این منطقه بعداً بخشی از امپراتوری روم شد و سپس قبایل گوناگون ژرمن نیز به این سرزمین آمدند. ناحیه پرتغال در سده هشتم میلادی به تصرف مسلمانان موری (مراکشی) درآمد ولی شهسواران مسیحی بعداً مسلمانان را از این منطقه راندند.
پرتغال در سال ۱۱۳۹ میلادی، اعلام پادشاهی مستقل کرد. گرچه امپراتوری بزرگی که با کوشش دریانوردان پرتغالی به وجود آمده بود، بعداً روی به افول نهاد، آنچه هنوز برجای مانده، به حدی است که امروزه دولت پرتغال سومین کشور بزرگ مستعمراتی جهان به شمار می‌رود.
روزگاری حکومت استعماری پرتغال شامل برزیل، گینه بیسائو، موزامبیک و بخش‌هایی از قلمرو هند بود. در دهه ۱۹۶۰ میلادی، به دنبال استقلال بسیاری از کشورهای آفریقایی که پیش از آن مستعمره سایر قدرت‌های استعماری بودند، پرتغال با نگرانی، بخش‌های استعماری را بخش‌های جدایی‌ناپذیر خود دانست به این ترتیب، بسیاری از این مناطق در حدود پانزده سال برای کسب آزادی و استقلال مبارزه کردند و سرانجام، در سال ۱۹۷۴ این امر به سقوط نظام دیکتاتوری و فاشیستی پرتغال منجر شد. یک سال بعد، کشورهای تحت سلطه و استعمار پرتغال، البته به جز ماکائو، صاحب استقلال شدند.
سیب زمینی، گوجه فرنگی، زیتون، انگور و لبنیات از فراورده‌های کشاورزی پرتغال و پارچه، کفش، کاغذ، پالایش نفت، پلاستیک، سفالگری و مشروبات از تولیدات آن است.
سیاست
این کشور تاچندی پیش رژیم پادشاهی داشت ولی با شورش مردم و گریز پادشاه به برزیل این کشور دارای حکومت جمهوری شد. در ژوئن ۲۰۱۱ سوسیال دمکرات‌ها توانستند در انتخابات، سوسیالیست‌های تحت رهبری ژوزه سوکراتس نخست‌وزیر وقت پرتغال را که از سال ۲۰۰۵ زمام قدرت را در این کشور در دست داشتند، شکست دهند. نخست‌وزیر پرتغال پس از شکست حزب حاکم سوسیالیست در انتخابات با پذیرش مسئولیت این شکست از رهبری حزب استعفا داد.
شیوه حکومتی پرتغال، دموکراسی پارلمانی است و این کشور جمهوری نیز هست که رئیس جمهور آن برای دوره‌های پنج‌ساله از سوی مردم انتخاب می‌شود.
جغرافیا
پرتغال کشوری است کوچک که در حاشیه غربی شبه جزیره ایبری یعنی پایین‌ترین بخش جنوب غربی اروپا قرار دارد. این سرزمین را می‌توان دنباله فلات مرتفع مرکزی اسپانیا دانست که هرچه به طرف دریا پیش می‌رود، ارتفاعش کم و کمتر می‌شود. سواحل غربی و جنوبی آن را اقیانوس اطلس فرا گرفته و در غرب آن کشور اسپانیا قرار دارد.
پرتغال از مشرق و شمال به اسپانیا محدود است. هیچ‌گونه مرز طبیعی عمده‌ای بین دو کشور وجود ندارد. مساحت پرتغال ۹۱۷۲۰ کیلومتر مربع است. طول این کشور، از شمال به جنوب، ۶۳۰ کیلومتر و حداکثر عرضش ۲۱۷ کیلومتر است. طول خطوط ساحلی آن، در مغرب از رود مرزی مینیو در شمال تا تخته‌سنگ‌های ساحلی و پرتگاه‌های مرتفع دماغه سنن وینسنت ۶۴۰ کیلومتر است و در جبهه جنوبی، از این دماغه تا دهانه رود گوادیانا ۱۶۰ کیلومتراست. کلیه بندرگاه‌های عمده در مغرب کشور قرار دارند.
جزایر مادیرا و آزور در اقیانوس اطلس به ترتیب حدود ۱۰۰۰ و ۱۲۰۰ کیلومتر در سمت جنوب غربی کشور پرتغال جای دارد. رودهای مهم پرتغال، تاگوس (ریو تژو)، دورو و گوادیانا و بلندترین نقطه سرزمین، قله استرلا با ۱۹۹۳ متر ارتفاع است. پرتغال آب و هوایی معتدل دارد که در شمال مرطوب‌تر و در جنوب و نواحی دور از دریا، خشک‌تر و گرم‌تر است.
بیشتر رشته‌کوه‌های پرتغال در شمال رود تاگوس ممتد است. این رشته‌کوه‌ها را می‌توان امتداد کوه‌های پیرنه دانست که از اسپانیا بدانجا کشیده شده‌اند. بر ارتفاعات همین رشته‌ها است که روزگاری قبایل سلتی ایبری ـ لوسیتانی‌ها ـ دژها و استحکاماتی بنا نهادند و گله‌های بز و گوسفند خود را در آن می‌چرانیدند و در عین حال با هم دست و پنجه نرم می‌کردند. در نواحی مرکزی تپه‌هایی وجود دارد پوشیده از جنگل‌های کاج، که در سده‌های گذشته برای متوقف ساختن توده‌های ریگ روان کاشته شده‌است. از این جنگل‌ها استفاده‌های دیگری هم می‌شود مانند تهیه الوار برای ساختن کشتی‌هایی در کارخانجات کشتی‌سازی اوپورتو و لیسبون.
شهر لیسبون، پایتخت، بیش‌ترین ثروت کشور پرتغال را در خود ذخیره کرده و از شهرهای مهم اتحادیه اروپا به‌شمار می‌آید؛ به‌طوری که ۴۵ درصد از کل تولیدات کشور به این ناحیه اختصاص دارد. شهر لیسبون قطب سیاسی پرتغال بوده و دولت این کشور در این شهر مستقر شده‌است.
شهرهای مهم پرتغال
لیسبون
لیسبون پایتخت و بزرگترین شهر کشور پرتغال و نیز مرکز ناحیهٔ لیسبون است. این شهر که شهری مدرن و مبتنی بر اصول شهرسازی محسوب می‌شود، وسعت بسیاری داشته و حدود ۳٬۳۴۰٬۰۰۰ نفر ساکن آن هستند که از این تعداد ۵۶۴٬۴۷۷ نفر در مرکز شهر و حدود ۲٬۸۰۰٬۰۰۰ نفر در پیرامون آن ساکن شده‌اند. امروزه لیسبون از لحاظ مختلف اهمیت فراوانی یافته و به‌عنوان دومین قطب اقتصادی در شبه‌جزیرهٔ ایبری پس از مادرید مطرح می‌شود. این شهر بیش‌ترین ثروت کشور پرتغال را در خود ذخیره کرده و از شهرهای مهم اتحادیهٔ اروپا محسوب می‌شود؛ به‌طوری که ۴۵ درصد از کل تولیدات کشور به این ناحیه اختصاص دارد. شهر لیسبون قطب سیاسی پرتغال بوده و دولت این کشور در این شهر مستقر شده‌است.
لیسبون از ۲۰۵ سال پیش از میلاد تحت حاکمیت امپراتوری روم بود. ژولیوس سزار این شهر را «شهر فراخوانده» نام نهاد و در تقویم جولیا نام آن را «اولیس سیپو» نوشتند. از سدهٔ پنجم تا هشتم پس از میلاد، قبیله‌ای آلمانی‌تبار لیسبون و نواحی پیرامونی آن را تحت سلطهٔ خود درآورد تا این‌که در سال ۱۱۴۷ کشورهای شرکت‌کننده در جنگ‌های صلیبی تحت فرماندهی آفونسو هنری قویس، این شهر را به‌عنوان شهری مسیحی فتح نمودند. پس از فتح لیسبون به‌دست مسیحیان، این شهر ثروت بسیاری را صاحب شد و به‌عنوان قطب اقتصادی و فرهنگی پرتغال شناخته شد. البته اکثر کشورها مدت‌ها لیسبون را به‌طور رسمی به پایتختی پرتغال نپذیرفتند و در هیچ کتابی نام این شهر را تحت عنوان پایتخت ذکر نکردند. لیسبون پس از این‌که پایتختی کشور را برعهده گرفت، مطابق قوانینی که به تصویب مجلس رسید، با شیوه‌ای نوین و اصولی ساخته شد.
از نمایندگی‌های اتحادیهٔ اروپا در لیسبون می‌توان به مرکز دیده‌بانی اروپا برای دارو و داروی اعتیاد (EMCDDA) و نمایندگی امنیت ساحلی اروپا (EMSA) اشاره کرد. همچنین انجمن زبان پرتغالی روستایی (CPLP) نیز در این شهر قرار گرفته‌است. روز تعطیل شهرداری لیسبون ۱۳ ژوئن می‌باشد.
آمادورا
آمادورا یکی از شهرهای کشور پرتغال است. منطقه شهرداری آمادورا در شمال غربی لیسبون واقع شده‌است. جمعیت محدودهٔ شهرداری آمادورا ۱۷۵٬۸۷۲ نفر است. آمادورا متراکم‌ترین منطقهٔ شهرداری در پرتغال از نظر جمعیت است. شهر آمادورا یکی از شهرهای اقماری لیسبون به شمار می‌آید.
ستوبال
سِتوبال یکی از شهرهای کشور پرتغال است. شهر ستوبال بر کرانهٔ شمالی خور رودخانه سادو و در ۴۰ کیلومتری لیسبون واقع شده‌است. ستوبال در آغاز سدهٔ بیستم مرکز مهم صنعت ماهی‌گیری پرتغال بویژه ساردین بود.
كويمبرا
یکی از شهرهای مرکزی کشور پرتغال است. این شهر به شهر دانشگاهی کشور پرتغال معروف است.نام دانشگاه معروف این شهر Coimbra University است.در اوایل قرن دوازدهم میلادی این شهر بعنوان پایتخت کشور پرتغال محسوب می شده و در حال حاضر بعنوان قدیمیترین شهر دانشگاهی در کشور پرتغال و دارنده یکی از قدیمیترین دانشگاه‌ها در اروپا است.Coimbra بعد از شهرهای پورتو و لیسبون از مهمترین شهرهای کشور پرتغال است و نقش مهمی را در مرکزیت کشور پرتغال بازی میکند.آب و هوای این شهر معتدل است. این شهر صنعتی نیست، چون سیاست دولت پرتغال بر این مبنا بوده است که این شهر یک شهر دانشگاهی باقی بماند.این شهر بدلیل عبور رودخانه از آن دارای چشم اندازهای زیبایی در هنگام غروب و شب می باشد. بدلیل جمعیت زیاد دانشجو دارای مراکز خرید زیبا و متنوع و همچنین مراکز تفریحی متعددی است.
براگا
بـِراگا (Braga) شهری مهم در شمال غربی پرتغال، در استان مینیو (Minho) است.جمعیت این کشور در سال ۲۰۰۱ میلادی جمعیت آن ۱۱۲٬۰۸۹ نفر و با حومهٔ شهر در مجموع ۱۶۳٬۷۸۴ نفر بوده است. محدودهٔ شهری براگا به ۲۳ منطقهٔ شهرداری و محدودهٔ براگا و حومه جمعاً به ۶۲ منطقهٔ شهرداری تقسیم شده است. براگا همچنین مرکز کلانشهر مینیو با جمعیتی برابر با ۷۷۵٬۱۳۷ نفر به شمار می‌آید. این کلانشهر یکی از سریعترین رشدها را در اتحادیه اروپا دارد. براگا در زمام امپراتوری روم براکارا آگوستا نام داشت و مرکز استان گالاسیا بود.
پورتو
پورتو شهری است واقع در شمال غربی پرتغال. این شهر، که اکثر آن بر کرانهٔ شمالی رود دورو، نزدیک به اقیانوس اطلس، واقع شده است، مرکز "استان پورتو" است. پورتو دومین شهر بزرگ پرتغال می‌باشد و، به همراه لیسبون، از مراکز مهم اقتصادی این کشور است. تیم اصلی فوتبال این شهر، که "پورتو" نام دارد، از مشهورترین تیم‌های تاریخ اروپاست و تا بحال به بالاترین افتخارات باشگاهی جهان، یعنی قهرمانی جام باشگاه‌های اروپا و جام یوفا، دست یافته است.
سفارت پرتغال در تهران
نام سفیر: آقای دکتر جرج کابرال
نشانى : ایران ، تهران، دروس ـ خیابان هدایت ـ خیابان روزبه ـ پلاک 13.
تلفن: 22543237-22582760-22568699
فکس: 22552668
روز و ساعت کاری: یکشنبه تا پنجشنبه ۱۵- ۹
موسسه حقوقی و بین المللی سام نماینده هلدینگ اینوید
بزرگترین مرکز ارائه دهنده خدمات مشاوره حقوقی در ایران
**جهت مشاوره حضوری با کارشناسان ما با شماره 86087214 - 86087195 ازساعت 9 الی 18 در تماس باشید. **